Zoutelektrolyse
Zoutelektrolyse splitst watermoleculen (H2O) in H en O atomen waarbij vrije radicalen ontstaan.
Deze vrije radicalen vormen oxidanten die krachtiger zijn dan chloor: OH-(radicale hydroxide), O (atomaire zuurstof), O3 (ozon), H202 (waterstofperoxide) en O2 (zuurstof).
Het voordeel hiervan is dat deze radicalen binnen seconden desinfecteren en dan weer terugvallen in water; er worden dus geen schadelijke bijproducten geproduceerd zoals bij chloor.
Naast deze vrij radicalen wordt er een klein beetje natriumhypochloriet om een residu werking in het zwembad te garanderen. Hiervoor is maar 1 tot 1,5 gram zout per liter nodig.
Maw veel zachter water en geen irritatie in de ogen of op de huid.
Chloor
De Station 1 controller meet en stuurt automatisch de pH en Chloordosering . Zeer betrouwbaar toestel voor automatische Chloordosering.
Downflow
Het meest gebruikte filtersysteem bij zwemvijvers is dat met het downflow-principe. Het zwemgedeelte en de moeraszone zijn hier van elkaar gescheiden door een tussenwand die onder het waterniveau ligt. Het water stroomt van de zwemzone, tussen de stapstenen of over de muur door, de moeraszone in. Hier wordt het water van boven naar beneden biologisch gezuiverd door de planten en een laag met substraat. In de moeraszone staat een centrale buis waaraan de drainagebuizen worden verbonden. De pomp komt in de technische ruimte komen te staan. In het ideale geval ligt de ingang van de moerasbedzone aan de noordoostkant van de zwemvijver. Alle vervuiling blijft in het systeem en wordt er verwerkt door de natuur. Levensduur van de filterzone is afhankelijk van de vervuiling en ligt over het algemeen tussen de 7-15 jaar.
Upflow
Het upflow-principe wordt verkozen wanneer men meer vervuiling uit de omgeving verwacht (grote bomen, wegen, industrie) en wanneer men verstopping van het moerasbed wil vermijden. Het belangrijkste verschil is dat het water in tegenovergestelde richting beweegt. Water stroomt via net onder de boordsteen aangebrachte skimmers de zwemzone uit. Het loopt naar een pompkamer.
Daar zorgt een boogzeef voor de verdere filtratie. Een pomp stuurt het water vervolgens van onder naar boven door een laag substraat de moeraszone in. Ten slotte stroomt het gezuiverde water tussen de stapstenen (of via watervalletjes) de zwemzone weer in. Een deel van de vervuiling wordt mechanisch verwijderd uit het systeem, de natuur doet de rest. Dit is een pak duurder dan het klassieke systeem en hier is er ook veel meer "zorg" aan om de skimmers en boogzeef minimum om de 2 weken manueel te reinigen.